بر پایه مطالعات سازمان خواروبار جهانی (FAO) با وجود بهره گیری از روش های جلوگیری از قارچ زدگی، 25 درصد غلات دنیا به مایکوتوکسین ها آلوده می شوند. تشکیل مایکوتوکسین ها به طور وسیعی به شرایط رطوبت ازآغاز رشد گیاه تا زمانی که توسط حیوان مصرف می شود، بستگی دارد. از آن جایی که با زمستان های بسیار مرطوبی روبرو هستیم، شرایط برای رشد مزرعه ای قارچ های فوزاریومی و آلودگی به تریکوتسن ها – مایکوتوکسین هایی هم چون دی اکسی نیوالنول (DON) و سم T-2 - بسیار مهیا است. فوزاریوم گرامینریوم یک قارچ کلنی ساز وسیع در باقیمانده های کشاورزی است که در طول زمستان زنده می ماند. آزاد سازی اسپور این قارچ در طول و پس از دوره بارندگی به اوج خود می رسد.
تنها برای ایجاد یک تصور کلی، در بین آنالیزهای صورت گرفته بر روی نمونه های گندم در اتریش، 50 درصد نمونه ها تا 500 قسمت در بیلیون و 45 درصد به بیش از 500 قسمت در بیلیون سموم تریکوتسنی آلوده بودند. حداکثر میزان آلودگی یافت شده 10 هزار قسمت در بیلیون بود! بدون در نظر گرفتن این مقدار خیلی زیاد، میانگین سطح آلودگی 655 قسمت در بیلیون بود، که در شرایط مزرعه برای حیوانات بسیار تهدید کننده محسوب می شود. به خصوص در ترکیب با سایر مایکوتوکسین ها، این سطح آلودگی به سرکوب سیستم ایمنی، کاهش عملکرد و بنابراین ضررهای اقتصادی شدید در تولیدات دامی منجر خواهد شد. بر اساس گزارش سازمان تحقیقات کشاورزی آلمان (LUFA) از هر پنج نمونه گندم یک نمونه به بیش از 1000 قسمت در بیلیون دی اکسی نیوالنول (DON) آلوده است. در بیش از 50 درصد نمونه های آنالیز شده، آلودگی DON بیش از 100 قسمت در بیلیون است. زمانی که به طور پیوسته خوراک به سطوح پایین مایکوتوکسین ها آلوده باشد، تاثیرات منفی بر حیوان بروز خواهد نمود. در 26 درصد نمونه های جو و یولاف نروژ (www.mattilsynet.no) یک آلودگی پایین (زیر 250 قسمت در بیلیون) به تریکوتسن ها مشاهده شده است، در حالی که 33 درصد نمونه ها بین 250 تا 1000 قسمت در بیلیون و 15 درصد نمونه ها به سطوح بالای آلودگی 1000 قسمت در بیلیون آلوده بودند. چندین محصول ادعا دارند که توانایی مقابله با تریکوتسن ها را دارند. این خبرنامه به ارایه اطلاعات بیش تر در زمینه ماهیت تریکوتسن ها و مقایسه روش های اصلی فعالیت محصولات موجود در بازار تمرکز نموده است.